Ape? Korg ingt kasut tak pandai blogging ke?</p>Saya merupakan sepasang kasut sukan yang dibeli oleh tuan saya beberapa tahun lalu apabila beliau kehilangan kasutnya yang dipakai sebelum saya. Sy telah dibeli di pasaraya Billion di Parit Buntar.
Pada mulenye, sy sedikit kecewe dgn tuan sy.. mengape? Kerana semase beliau membeli sy, beliau hanye menonong je masuk Billion, dan mencapai kasut pertama yang dilihat oleh beliau lantas terus meminta saiz dari jurujual dan sy terus dibayar selepas itu. Urusan membeli sy hanye mengambil mase 5 minit dari sejak tuan sy menjejak ke Billion hinggelah dia keluar dari Billion.. sungguh tak romantik, okeh!
Sampai sahaja di rumah, sy dicube sekali lagi sebelum dimasukkan ke dalam kereta beliau. Di waktu itu, tuan sy rajin la sikit nak beriadhah so hampir setiap petang saya digune untuk berjoging atau berbasikal disekeliling kampus. Apebile masuknye waktu bulan Ramadhan, sy diabaikan. Kecewenye hati sy, Tuhan je yang tahu. Tp selalng beberape minggu, tuan sy mengeluarkan sy dari kereta dan membasuh sy.. sayang jugak beliau kat sy rupenye hehe..
Sy dipakai di ape sahaje aktiviti yang memerlukan pemakaian kasut sukan. Setiap aktiviti riadhah, sy akan dipakai oleh beliau dan sy telah mengikuti beliau ke merate tempat. Sy sudah ke Sg Sedim sebanyak 3 kali untuk ekspedisi pelajar sekolah dan juge ke Sg Kuale Woh untuk aktiviti yang same. Pernah sekali, semase di Kuale Woh, tuan sy telah kekejangan otot selepas kami menaiki sebuah bukit yang tinggi dan sy lah yg setia menemani sehingge beliau merase yakin untuk meneruskan perjalanan. Juge bile terdapat aktiviti school yg memerlukan sy, sy juga lah yang akan dipakai oleh beliau.
Sy juge menemani beliau selame 2 semester beliau bertugas menjage pelajar Geomatik. Biar hujan atau panas, sy setia menemani beliau dan beliau sendiri tidak membeli sebarang kasut lain selame sy berkhidmat dgn beliau. Di mase itu, saya sudah berkhidmat hamper 5 tahun dan badan sy juge sudah mulai koyak sehingga seekor lipan Berjaya menyembunyikan diri di dalam sy semase tuan sy sedang menjaga field-test untuk Geomatik itu.. seb baik la lipan tu sekadar mencari tempat bersembunyi dan tidak menyengat tuan sy.
Ohh.. sy juge pernah menemani tuan sy ke Kem Geomatik di Ayer Tawar tahun lepas di mane suatu perkare ngeri telah berlaku pd tuan sy. Ntah bile pd mlm itu, seekor Mr K telah Berjaya menyelinap ke dalam bilik tuan sy dan kawannye dan Mr K itu telah memilih untuk tidur di dalam sy. Keesokkannye, apebile tuan sy mahu memakai sy, terase luke di hati sy apebile sy tidak dpt memberi amaran kepade tuan sy kerana sy tau, tuan sy sangaaaaaaaaaaaattt takut ngan Mr K. Tuan sy keharianan mengape kasutnye sedikit ketat dan apebile beliau memerikse, make muncullah Mr K seraye berkate, "Cak!!" kepade tuan sy menyebabkan beliau mencampak sy sejauh yg boleh (yg idak le jauh mane pun haha..) Sy tidak kecik hati dgn beliau kerana sy tau dia sgt geliiiiii dan akhrinye sy diselamatkan oleh seorg pelajar cine yg hensem (menurut tuan sy dan kawannye yg same² bersetuju memanggilnye 'budak ensem tu')
Walaupun begitu, tuan sy tidak membuang sy. Beliau tetap sayangkan sy seperti selalu. Tp kate org, malang tidak berbau..
Beberape bln lepas, sekali lagi sy menemani tuan sy ke Sedim. Sy seronok di sane kerane kami pergi ke merate² tmpt spjg ekspedisi itu. Semase kami menghantar pelajar² pulang, sebaik sahaje tuan sy menyalam pelajar terakhir dan mahu menaiki bas kembali ke USM, tapak sy telah tercabut dan sekaligus menjadikan sy tidak lagi dapat berkhidmat dgn tuan sy.
Tp sy puas hati kerana mampu bertahan sehingga ke hujung program tersebut dan sy yakin tuan sy juge berbangge dgn sy.. bukitnye, dia tidak membeli sebabrang kasut baru. Hinggelah semalam..
Sy hanye mampu melihat tuan sy mencube kasut barunye yg akan dijadikan pengganti sy. Sy tahu, wpun tuan sy sayangkan saya, hari Sabtu ini sy pasti akan dibuang keran pak cik angkat sampah akan dtg pade hari tersebut. Mlm ini dan esok, sy akan menurunkan segale ilmu sy pada kasut baru tuan sy dan sy berharap, dia akan berkhidmat dgn baik untuk tuan sy dan menyayangi beliau sepertimane sy sayangkan beliau. Sy juge berharap, kasut baru ini akan rase seperti benar² dihargai dan digunekan dgn bersungguh² sebelum tibe waktunye untuk bersara spt sy skrg..
Pada mulenye, sy sedikit kecewe dgn tuan sy.. mengape? Kerana semase beliau membeli sy, beliau hanye menonong je masuk Billion, dan mencapai kasut pertama yang dilihat oleh beliau lantas terus meminta saiz dari jurujual dan sy terus dibayar selepas itu. Urusan membeli sy hanye mengambil mase 5 minit dari sejak tuan sy menjejak ke Billion hinggelah dia keluar dari Billion.. sungguh tak romantik, okeh!
Sampai sahaja di rumah, sy dicube sekali lagi sebelum dimasukkan ke dalam kereta beliau. Di waktu itu, tuan sy rajin la sikit nak beriadhah so hampir setiap petang saya digune untuk berjoging atau berbasikal disekeliling kampus. Apebile masuknye waktu bulan Ramadhan, sy diabaikan. Kecewenye hati sy, Tuhan je yang tahu. Tp selalng beberape minggu, tuan sy mengeluarkan sy dari kereta dan membasuh sy.. sayang jugak beliau kat sy rupenye hehe..
Sy dipakai di ape sahaje aktiviti yang memerlukan pemakaian kasut sukan. Setiap aktiviti riadhah, sy akan dipakai oleh beliau dan sy telah mengikuti beliau ke merate tempat. Sy sudah ke Sg Sedim sebanyak 3 kali untuk ekspedisi pelajar sekolah dan juge ke Sg Kuale Woh untuk aktiviti yang same. Pernah sekali, semase di Kuale Woh, tuan sy telah kekejangan otot selepas kami menaiki sebuah bukit yang tinggi dan sy lah yg setia menemani sehingge beliau merase yakin untuk meneruskan perjalanan. Juge bile terdapat aktiviti school yg memerlukan sy, sy juga lah yang akan dipakai oleh beliau.
Sy juge menemani beliau selame 2 semester beliau bertugas menjage pelajar Geomatik. Biar hujan atau panas, sy setia menemani beliau dan beliau sendiri tidak membeli sebarang kasut lain selame sy berkhidmat dgn beliau. Di mase itu, saya sudah berkhidmat hamper 5 tahun dan badan sy juge sudah mulai koyak sehingga seekor lipan Berjaya menyembunyikan diri di dalam sy semase tuan sy sedang menjaga field-test untuk Geomatik itu.. seb baik la lipan tu sekadar mencari tempat bersembunyi dan tidak menyengat tuan sy.
Ohh.. sy juge pernah menemani tuan sy ke Kem Geomatik di Ayer Tawar tahun lepas di mane suatu perkare ngeri telah berlaku pd tuan sy. Ntah bile pd mlm itu, seekor Mr K telah Berjaya menyelinap ke dalam bilik tuan sy dan kawannye dan Mr K itu telah memilih untuk tidur di dalam sy. Keesokkannye, apebile tuan sy mahu memakai sy, terase luke di hati sy apebile sy tidak dpt memberi amaran kepade tuan sy kerana sy tau, tuan sy sangaaaaaaaaaaaattt takut ngan Mr K. Tuan sy keharianan mengape kasutnye sedikit ketat dan apebile beliau memerikse, make muncullah Mr K seraye berkate, "Cak!!" kepade tuan sy menyebabkan beliau mencampak sy sejauh yg boleh (yg idak le jauh mane pun haha..) Sy tidak kecik hati dgn beliau kerana sy tau dia sgt geliiiiii dan akhrinye sy diselamatkan oleh seorg pelajar cine yg hensem (menurut tuan sy dan kawannye yg same² bersetuju memanggilnye 'budak ensem tu')
Walaupun begitu, tuan sy tidak membuang sy. Beliau tetap sayangkan sy seperti selalu. Tp kate org, malang tidak berbau..
Beberape bln lepas, sekali lagi sy menemani tuan sy ke Sedim. Sy seronok di sane kerane kami pergi ke merate² tmpt spjg ekspedisi itu. Semase kami menghantar pelajar² pulang, sebaik sahaje tuan sy menyalam pelajar terakhir dan mahu menaiki bas kembali ke USM, tapak sy telah tercabut dan sekaligus menjadikan sy tidak lagi dapat berkhidmat dgn tuan sy.
Tp sy puas hati kerana mampu bertahan sehingga ke hujung program tersebut dan sy yakin tuan sy juge berbangge dgn sy.. bukitnye, dia tidak membeli sebabrang kasut baru. Hinggelah semalam..
Sy hanye mampu melihat tuan sy mencube kasut barunye yg akan dijadikan pengganti sy. Sy tahu, wpun tuan sy sayangkan saya, hari Sabtu ini sy pasti akan dibuang keran pak cik angkat sampah akan dtg pade hari tersebut. Mlm ini dan esok, sy akan menurunkan segale ilmu sy pada kasut baru tuan sy dan sy berharap, dia akan berkhidmat dgn baik untuk tuan sy dan menyayangi beliau sepertimane sy sayangkan beliau. Sy juge berharap, kasut baru ini akan rase seperti benar² dihargai dan digunekan dgn bersungguh² sebelum tibe waktunye untuk bersara spt sy skrg..
